محمود ندیمی هرندی
چکیده
معمولاً واژه‌‌های بیگانه با ورود به زبان دیگر، به تناسب نوع پذیرش زبان دوم، در معنا یا صورت، تغییر می‌‌کنند. طبعاً این قاعدۀ کلی، درمورد کلمات عربی که به زبان فارسی وارد شده‌‌اند نیز صادق است. از جملۀ این واژه‌‌ها، جمع‌‌های مکسرند که در کاربرد فارسی‌زبانان مفرد پنداشته شده‌‌اند و با آنها همانند اسم مفرد رفتار شده است. پرسش ...
بیشتر
معمولاً واژه‌‌های بیگانه با ورود به زبان دیگر، به تناسب نوع پذیرش زبان دوم، در معنا یا صورت، تغییر می‌‌کنند. طبعاً این قاعدۀ کلی، درمورد کلمات عربی که به زبان فارسی وارد شده‌‌اند نیز صادق است. از جملۀ این واژه‌‌ها، جمع‌‌های مکسرند که در کاربرد فارسی‌زبانان مفرد پنداشته شده‌‌اند و با آنها همانند اسم مفرد رفتار شده است. پرسش اصلی این پژوهش آن است که علت این مفردپنداری چیست و آیا در طول سالها به شیوهای یکسان بوده یا تفاوت داشته است. در این مقاله ما با بررسی متون متعدد از انواع نظم، نثر، ترجمه و تألیف، کاربرد جمع‌‌های مکسر را بررسی کردهایم و نشان دادهایم که هرچه ورود کلمات عربی، ازطریق آموزش زبان و آشنایی با متون عربی بیشتر شده، از میزان این نوع مفردپنداری کاسته شده است و دایرۀ این کاربردها به کلماتی منحصر شده که عامۀ فارسی‌زبانان از آن معنی جمع درنمییافتهاند.
